Zielona herbata to roślina pochodząca z prowincji Fujian (Chiny), której oryginalna nazwa to „Tay”. Nazwę tę nadali Holendrzy, którzy sprowadzili herbatę do Europy. Portugalczycy używali nazwy „Chá”, która pochodzi z Makau i oznacza trawę.
Jest to roślina, której roślinnym lekiem są liście, które po zbiorze są stabilizowane parą wodną, aby zapobiec utlenianiu enzymatycznemu. Zawiera zasady ksantynowe (głównie kofeinę), teaninę, flawonoidy, garbniki itp.
Właściwości
Tradycyjnie zieloną herbatę stosowano jako środek pobudzający ośrodkowy układ nerwowy, dzięki zawartości kofeiny. Zwiększa stan czujności, działa ergogenicznie, zwiększając wydolność fizyczną. Może również mieć pewien efekt relaksujący, ze względu na obecność teaniny; działanie antyoksydacyjne i lipolityczne, ze względu na zawartość katechin.
Główne wskazania
Środek pobudzający ośrodkowy układ nerwowy.
Antyoksydant.
Spalacz tłuszczu. Instrukcja użytkowania
Przyjmować 1-2 kapsułki dziennie.
Środki ostrożności
Ze względu na zawartość kofeiny nie zaleca się jej stosowania w przypadku chorób układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie, arytmia) lub bezsenności. Nie zaleca się również stosowania leku w przypadku choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz padaczki.
Ciąża, karmienie piersią i dzieci poniżej 12 lat: Nie stosować.
