Według źródeł Światowej Organizacji Zdrowia niedobór żelaza w diecie jest obecnie najczęstszym niedoborem minerałów. Taka sytuacja może wystąpić w każdym wieku i dla obu płci, ale szczególnie wśród kobiet w wieku rozrodczym.
W Wielkiej Brytanii oficjalne dane pokazują, że 89% młodych kobiet ma dzienne spożycie żelaza niższe niż 14,8 mg RNI. Odzwierciedla to trend w kierunku diet wegetariańskich i spadek spożycia czerwonego mięsa. Spożywanie diety o niskiej zawartości żelaza może ostatecznie doprowadzić do wyczerpania zapasów żelaza w organizmie, mimo że organizm może próbować utrzymać poziom żelaza kosztem innych układów organizmu.
Jednak nadmiar żelaza może być niebezpieczny, dlatego nie należy go przyjmować bez profesjonalnego nadzoru.
Żelazo w tym produkcie ma postać cytrynianu, który jest łatwo przyswajalny, a niektórzy dietetycy uważają, że ta forma jest mniej podatna na zaparcia, jak to ma miejsce w przypadku siarczanu żelazawego. Jest to ważne, ponieważ indywidualna zgodność jest niezbędna, jeśli chodzi o suplementację żelazem, ponieważ przywrócenie zubożonego poziomu żelaza może zająć kilka miesięcy.
Wiadomo, że żelazo przyczynia się do zmniejszenia uczucia zmęczenia i znużenia i jest wysoce zalecane dla każdej osoby dorosłej, zwłaszcza kobiet w wieku menstruacyjnym. Osoby, które stosują dietę wegetariańską lub niewielką ilość czerwonego mięsa, powinny rozważyć dodanie suplementu żelaza do swojego codziennego schematu.
Ponadto żelazo przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania poznawczego, prawidłowego metabolizmu energetycznego, procesu podziału komórek, a także jest niezbędne w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, transporcie tlenu w organizmie, prawidłowym tworzeniu czerwonych krwinek i hemoglobiny. .
Pokarmy bogate w żelazo obejmują wątrobę, wołowinę i jagnięcinę. Małże, ostrygi i małże również zawierają żelazo. Wegetarianie mogą uzyskać odpowiednią ilość żelaza z fasoli i grochu, zielonych warzyw liściastych, suszonych owoców, takich jak morele i rodzynki oraz wzbogaconych płatków śniadaniowych. Drożdże, wodorosty, melasa piwna i otręby pszenne są również dobrymi źródłami.
