* Do XVII wieku wszystkie (mięta, poleo, mięta pieprzowa itp.) Były używane w ten sam sposób i tak naprawdę nie podejmowano żadnych prób zróżnicowania ich odmian.
* Obecnie na Zachodzie najczęściej stosuje się miętę pieprzową.
Składniki: Liście zawierają substancje mineralne, flawonoidy (pochodzące z apigenolu i luteololu, mentozydu), zasadę goryczy, garbniki, triterpeny (kwas ursolowy i oleanolowy), kwasy fenolowe (kofeinowy, chlorogenowy, rozmarynowy itp.), ale ich zasada głównym składnikiem aktywnym jest olejek eteryczny bogaty w wolny i zestryfikowany mentol (nasycony monocykliczny alkohol drugorzędowy terpenowy), węgliki terpenów (pinen, limonen, felandren), menton (keton odpowiadający mentolowi) oraz mentofuran. Jego zawartość we flawonoidach, gorzkiej substancji i olejku eterycznym nadaje mu właściwości żołądkowe (pobudza wydzielanie soków żołądkowych), wiatropędne, przeciwskurczowe, żółciopędne i żółciopędne. Zawiera triterpen: glicyryzynę, która przekształca się w kwas lukrecjowy, zwiększając wydzielanie śluzu żołądkowego i zmniejszając wydzielanie pepsynogenów. Glicyryzyna oprócz działania przeciwwrzodowego ma działanie słodzące, wykrztuśne, przeciwkaszlowe i lecznicze. Zawiera liquiritósido i isoliquiritósido (flawonoidy) o działaniu przeciwskurczowym. Ostatnio odkryto inny flawonon o działaniu przeciwwrzodowym, lepszy od glicyryzyny. Jest to 3-di-(metylo-heksunoran)-4,7-dihydroksyflawonol. Zawiera również: sacharozę, dekstrozę (5-10%), skrobię (30%), białko, tłuszcz, olejek eteryczny, żywice, asparaginę.
Opinie klientów
Ten produkt nie ma jeszcze recenzji. Napisz pierwszą recenzję!
Mamy o wiele więcej do zaoferowania, nie zapomnij odwiedzić naszych innych kategorii
