Istnieje wiele gatunków mięty. Do XVII wieku wszystkie z nich (mięta, pennyroyal, mięta pieprzowa itp.) były używane w ten sam sposób i nie podjęto żadnych prób różnicowania ich odmian.
Dziś na Zachodzie najczęściej używa się mięty pieprzowej. Wykorzystywane są liście i kwitnące wierzchołki.
Składniki: Liście zawierają minerały, flawonoidy (pochodne apigenolu i luteololu, mentolu), zasadę goryczy, garbniki, triterpeny (kwas ursolowy i oleanolowy), kwasy fenolowe (kawowy, chlorogenowy, rozmarynowy itp.), ale ich zasada Główna substancja czynna składnikiem jest olejek eteryczny bogaty w wolny i zestryfikowany mentol (nasycony monocykliczny alkohol drugorzędowy terpenowy), węgliki terpenów (pinen, limonen, fellandren), menton (keton odpowiadający mentolowi) oraz mentofuran. Jego zawartość we flawonoidach, goryczce i olejku eterycznym nadaje mu właściwości żołądkowe (pobudza wydzielanie soków żołądkowych), wiatropędne, przeciwskurczowe, żółciopędne i żółciopędne. Charakterystyka: Roślina używana od ponad 3000 lat. Stosowany jest korzeń i kłącze. Składniki: Zawiera triterpen: glicyryzynę, która przekształca się w kwas lukrecjowy, zwiększając wydzielanie śluzu żołądkowego i zmniejszając wydzielanie pepsynogenów. Glicyryzyna oprócz działania przeciwwrzodowego ma działanie słodzące, wykrztuśne, przeciwkaszlowe i lecznicze. Zawiera liquiritosido i isoliquiritosido (flawonoidy) o działaniu przeciwskurczowym. Ostatnio znaleziono inny flawonon o działaniu przeciwwrzodowym, lepszym niż glicyryzyna. Jest to 3-di-(metylo-heksunoran)-4,7-dihydroksyflawonol. Zawiera również: sacharozę, dekstrozę (5-10%), skrobię (30%), białko, tłuszcz, olejek eteryczny, żywice, asparaginę.
Opinie klientów
Ten produkt nie ma jeszcze recenzji. Napisz pierwszą recenzję!
Mamy o wiele więcej do zaoferowania, nie zapomnij odwiedzić naszych innych kategorii
